Najdoskonalsza w swej niedoskonałości.
Prawdziwa, choć nieidealna.
Jedyna i niezastąpiona.
Wyjątkowa, choć tak zwyczajna.
Krucha, choć tak bardzo silna.
Chwilami szczęśliwa, choć niespełniona.
Zdecydowana, choć tak bardzo chwiejna.
Raz brzydka, raz piękna,
raz ze łzą w oku, raz uśmiechnięta...
Jestem za dobra dla ludzi. Pomagam koleżankom w pisaniu prac, a później zarywam noce, żeby napisać swoje. Nienawidzę tego, ale nie potrafię nie pomóc.
Jak dawno Cię tutaj nie było... :)
OdpowiedzUsuńCo tam u Ciebie słychać, wszystko się układa?
A może wpierw zrobić swoją, a później im pomóc?